Wat is de betekenis van westen?

westen - Zelfstandignaamwoord 1. (windstreek) een van de windstreek|windstreken, die op landkaarten overeenkomt met de linkerkant ♢ De zon gaat onder in het westen. ♢ Nederland en België liggen ten westen van Duitsland. Synoniemen west ...

westen - zelfstandig naamwoord uitspraak: wes-ten 1. gebied dat ligt in de richting van waar de zon ondergaat ♢ als de wind uit het westen waait, krijgen we slecht weer 1. het wilde westen [westeli...

Zie ‘Hemelrichtingen’.

s.n., Westen (it); naar het —, west-oan; ten — van, biwesten fan, west fan.

westen, west; aus, gegen (gen) Westen uit, naar 't Westen.

...

o., 1. een der vier hoofdwindstreken; de hemelstreek waar de zon ondergaat; 2. land of deel v. e. land of stad, gelegen in de richting naar de onder 1. genoemde hemelstreek : het Westen van ons land ; hij woont in het Westen; — het Verre Westen, het meest westelijke deel van Noord-Amerika; — (dicht.) hemel, zwerk in die h...

I. o. (westpunt in de horizon: plaats, waar de zon op 21 Maart en 22 Sept. ondergaat): uit, naar, in het westen; ten westen van. II. in: buiten westen zijn; zie w e t e n.

→ Hemelstreken.