Wat is de betekenis van wervelkolom?

wervelkolom - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) zuil gevormd door de wervel|wervels gelegen in de rug, die de enige steun van het hoofd en de romp uitmaakt en waarin het ruggenmerg zit Woordherkomst samenstelling van wervel en kolom Synoniemen ruggengraat

Ruggengraat; achter elkaar gerangschikte, gelijk gevormde, segmentaal aangelegde botelementen aan de dorsale zijde van Vertebrata, waar het ruggenmerg doorheen loopt; spina vertebralis of spina dorsalis Tijdens de embryonale ontwikkeling van een gewerveld dier worden vanuit het presomitisch mesoderm steeds nieuwe segmenten gemaakt, met behulp van e...

wervelkolom - zelfstandig naamwoord uitspraak: wer-vel-ko-lom 1. zuil van wervels waar het hoofd op steunt ♢ in de wervelkolom bevindt zich het ruggenmerg Zelfstandig naamwoord: wer-vel-ko-lom de wervelkolom ...

Stevige zuil van losse wervels in de rug. De wervelkolom maakt deel uit van romp (borstkas en bekken). Aan de bovenkant draagt de wervelkolom de schedel. De wervelkolom is van opzij gezien niet recht, maar verloopt met drie flauwe bochten. In het middengebied is er een bolle bocht naar achteren (kyfose) en in het lenden- en halsgebied een holle boc...

S-vormig gekromde kolom met wervels en tussenwervelschijven, verbonden met banden, die het ruggenmerg beschermen. De kromming wordt aangeduid met: - kyfose: de achterwaartse kromming van de wervelkolom; - lordose: de voorwaartse kromming van de wervelkolom; - scoliose: een onnatuurlijke zijwaartse kromming van de wervelkolom.

Zie ‘Ruggegraat’.

de as van het skelet, die kenmerkend is voor de mens en de gewervelde dieren; heeft als taak een vaste zuil te zijn, die het lichaam rechtop houdt. De wervelkolom telt 33 wervels, waarvan er 24 beweeglijk met elkaar verbonden zijn door middel van dunne schijfjes kraakbeen. Hierdoor is de wervelkolom buigzaam. Men onderscheidt: 7 halswervels, 12 bor...

de vaste, maar toch naar alle kanten beweeglijke kolom in de romp. Samengesteld uit 7 halswervels, 12 borstwervels en 5 lendenwervels en rustend op het heiligbeen. Aan de voorkant liggen de massieve wervellichamen; aan weerszijden van het wervellichaam breiden de wervelbogen zich uit, die naar achteren toe samenkomen en zo een opening, het wervelka...

v. (-men), het geheel van —, zuil gevormd door de wervels, die de enige steun van het hoofd en de romp uitmaakt en waarbinnen het ruggemerg besloten is, ruggegraat.