Wat is de betekenis van wervelkolom?

2023-06-04
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

wervelkolom

wervelkolom - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie) zuil gevormd door de wervel|wervels gelegen in de rug, die de enige steun van het hoofd en de romp uitmaakt en waarin het ruggenmerg zit Woordherkomst samenstelling van wervel en kolom Synoniemen ruggengraat

Lees verder

Direct toegang tot alle 17 resultaten over wervelkolom?

Word nu vriend van Ensie
2023-06-04
Encyclopedie van de evolutiebiologie

Prof. Nico M. van Straalen (2019)

Wervelkolom

Ruggengraat; achter elkaar gerangschikte, gelijk gevormde, segmentaal aangelegde botelementen aan de dorsale zijde van Vertebrata, waar het ruggenmerg doorheen loopt; spina vertebralis of spina dorsalis Tijdens de embryonale ontwikkeling van een gewerveld dier worden vanuit het presomitisch mesoderm steeds nieuwe segmenten gemaakt, met behulp van e...

Lees verder
2023-06-04
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

wervelkolom

wervelkolom - zelfstandig naamwoord uitspraak: wer-vel-ko-lom 1. zuil van wervels waar het hoofd op steunt ♢ in de wervelkolom bevindt zich het ruggenmerg Zelfstandig naamwoord: wer-vel-ko-lom de wervelkolom ...

Lees verder
2023-06-04
Dokterswoordenboek

Jannes van Everdingen en Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

wervelkolom

Stevige zuil van losse wervels in de rug. De wervelkolom maakt deel uit van romp (borstkas en bekken). Aan de bovenkant draagt de wervelkolom de schedel. De wervelkolom is van opzij gezien niet recht, maar verloopt met drie flauwe bochten. In het middengebied is er een bolle bocht naar achteren (kyfose) en in het lenden- en halsgebied een holle boc...

Lees verder
2023-06-04
Sport en beweging

Margreet Weide (2006)

Wervelkolom

S-vormig gekromde kolom met wervels en tussenwervelschijven, verbonden met banden, die het ruggenmerg beschermen. De kromming wordt aangeduid met: - kyfose: de achterwaartse kromming van de wervelkolom; - lordose: de voorwaartse kromming van de wervelkolom; - scoliose: een onnatuurlijke zijwaartse kromming van de wervelkolom.

Lees verder
2023-06-04
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

wervelkolom

de as van het skelet, die kenmerkend is voor de mens en de gewervelde dieren; heeft als taak een vaste zuil te zijn, die het lichaam rechtop houdt. De wervelkolom telt 33 wervels, waarvan er 24 beweeglijk met elkaar verbonden zijn door middel van dunne schijfjes kraakbeen. Hierdoor is de wervelkolom buigzaam. Men onderscheidt: 7 halswervels, 12 bor...

Lees verder
2023-06-04
Lexicon der Natuurgeneeskunde

Ernst Meyer Camberg (1981).

Wervelkolom

de vaste, maar toch naar alle kanten beweeglijke kolom in de romp. Samengesteld uit 7 halswervels, 12 borstwervels en 5 lendenwervels en rustend op het heiligbeen. Aan de voorkant liggen de massieve wervellichamen; aan weerszijden van het wervellichaam breiden de wervelbogen zich uit, die naar achteren toe samenkomen en zo een opening, het wervelka...

Lees verder
2023-06-04
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Wervelkolom

v. (-men), het geheel van —, zuil gevormd door de wervels, die de enige steun van het hoofd en de romp uitmaakt en waarbinnen het ruggemerg besloten is, ruggegraat.

2023-06-04
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Wervelkolom

is opgebouwd uit 33 wervels. Men onderscheidt 7 hals-, 12 borst-, 5 lenden-, 5 heiligbeen en 4 staartbeenwervels. De wervels zijn ringvormige beenstukken, die op elkaar gelegen zijn met ertusssen in tussenwervelschijven, die uit kraakbeen bestaan. De openingen in de wervels vormen met elkaar het wervelkanaal, waarin het ruggemerg loopt. De W. is ni...

Lees verder
2023-06-04
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

wervelkolom

v. wervelkolommen (ruggegraat).

2023-06-04
Encyclopedie voor Iedereen

John Kooy (1933)

Wervelkolom

reeks beenderen (wervels) b/d mensch en de gewervelde dieren, deel uitmakende v/h → skelet.

2023-06-04
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Wervelkolom

of wervelzuil (Lat.: columna vertebralis), bij de gewervelde dieren (vertebraten) een aan de rugzijde gelegen zuil, zich uitstrekkend van den schedel tot in de staartstreek en opgebouwd uit een reeks achter elkander gelegen beenige of kraakbeenige skeletstukken, de wervels. Aan een wervel kunnen de volgende onderdeelen worden onderscheiden: het wer...

Lees verder
2023-06-04
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

wervelkolom

v. (men) kolom bestaande uit een geheel van beenderen dat hoofd en romp steunt en met merg is gevuld : de van een → paard, een → vis. Syn. ruggegraat.

2023-06-04
Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Wervelkolom

Wervelkolom - zie GERAAMTE.

2023-06-04
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Wervelkolom

v./m. (-men), (ook: ruggegraat), zuilvormig deel van het skelet van gewervelde dieren, opgebouwd uit een groot aantal wervels en tussenwervelschijven, aan de bovenzijde via de atlas en draaier overgaand in het kopskelet, en aan het andere uiteinde de staart steunend. De wervelkolom combineert de functie van steunapparaat met die van bewegingsappara...

Lees verder
2023-06-04
Vivat's Geïllustreerde Encyclopedie

J. Kramer (1908)

Wervelkolom

ruggegraat (Columna vertebrcdis s. spinalis), de bij den mensch uit 24 boven elkaar gelegen beenderen samengestelde buis, die ’t ruggemerg in zijn holte opneemt. Zij strekt zich uit van het groote achterhoofdsgat tot aan ’t onderste gedeelte van den romp, die hoofdzakelijk door haar gesteund wordt. De beenderen, die de W. samenst...

Lees verder
2023-06-04
Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Wervelkolom

Wervelkolom (De) of ruggegraat (colurana vertebralis s. spinalis) is uit holle en gelede beenderen zamengesteld, dient tot steun van het benedeneinde van den romp, en de wervels, waaruit zij bestaat, dragen naar gelang hunner plaats den naam van hals-, borst-, lenden- en heiligbeen wervels. Van de eerste drie soorten telt men bij den mensch 24, en...

Lees verder