Wat is de betekenis van Werkwoord?

werkwoord - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) woordsoort die in de eerste plaats een handeling of toestand uitdrukt ♢ Het huiswerk voor morgen is het vervoegen van deze 12 Franse werkwoorden. ♢ Kan iemand me vertellen wat het werkwoord in deze zin is?...

Een werkwoord is een woord dat heel algemeen gezegd een werking uitdrukt. Dat kan onder meer zijn een activiteit (bijvoorbeeld eten, schrijven), een gebeuren (bijvoorbeeld plaatsvinden, ontstaan) of het verkeren in een bepaalde toestand (bijvoorbeeld liggen, zitten). Naar de vorm wordt een werkwoord gekenmerkt door de mogelijkheid vervoegd te worde...

werkwoord - zelfstandig naamwoord uitspraak: werk-woord 1. woord dat een handeling, toestand, of proces aangeeft ♢ timmeren en lezen zijn werkwoorden 1. wederkerend werkwoord [dat met een wederkere...

(o.), verbum; causatief handelingswerkwoord dat aanduidt dat iets veroorzaakt wordt; b.v. verduisteren, doden, verlichten, enz.; handelings~, werkwoord dat een bepaalde handeling uitdrukt, maar niet aanduidt dat een bepaalde situatie veroorzaakt wordt; b.v. lopen, springen, fietsen, enz.; inchoatief ~ werkwoord dat het begin van een situatie of h...

Een werkwoord is een woord dat heel algemeen gezegd een werking uitdrukt. Dat kan onder meer zijn een activiteit (bijv. eten, schrijven), een gebeuren (bijv. plaatsvinden, ontstaan) of het verkeren in een bepaalde toestand (bijv. liggen, zitten). Naar de vorm wordt een werkwoord gekenmerkt door de mogelijkheid vervoegd te worden: het ondergaat vorm...

werkwoord - Woorden of lexicale eenheden waarmee een handeling, gebeurtenis of toestand wordt uitgedrukt.

verbum. Naar de vorm onderscheiden de werkwoorden zich door hun vervoeging, hun veranderlijkheid naar persoon (ik loop, hij loopt), naar tijd (hij loopt, hij liep), naar wijze (jij loopt, loop!), naar getal (ik loop, wij lopen). Het werkwoord onderscheidt zich naar de inhoud van de andere woordsoorten, doordat het een „doen”, „zij...

rededeel wat werking of handeling uitdruk, verbum.

s.n., tiidwurd (it).