Werktuigkundig
bn. (-er, -st), betr. hebbend op de werktuigkunde ; werktuigkundig ingenieur, ir. in de werktuigkunde.
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. (-er, -st), betr. hebbend op de werktuigkunde ; werktuigkundig ingenieur, ir. in de werktuigkunde.
M. J. Koenen's (1937)
1 bn. (op de werktuigkunde betrekking hebbende): een werktuigkundig woordenboek; 2 werktuigkundige, m. en v. werktuigkundigen (kenner der werktuigkunde, werktuigkenner).
Jozef Verschueren (1930)
('kundəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. van, eigen aan, behorend tot. betreffende de werktuigkunde : een woordenboek; tekenen. 2. bedreven in de werktuigkunde : een ingenieur.
J.H. van Dale (1898)
WERKTUIGKUNDIG, bn. (-er, -st), bedreven in de werktuigkunde: werktuigkundig ingenieur.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: