Wat is de betekenis van WERKTUIG?

(1982) (vnl. homotaal) geslachtsorgaan. Vgl. apparaat*; gereedschap*; instrument*. • (Arendo Joustra: Homo-erotisch woordenboek. 1988) • Ze bekeek hem zwijgend, haar hand gleed van zijn borst naar zijn werktuig. ‘Eindelijk,’ zei ze, ‘daar is hij dan. Een kerel, als ik het niet had gedacht.’ (Theun de Vries: Torren...

werktuig - Zelfstandignaamwoord 1. (gereedschap) een stuk gereedschap om een taak eenvoudiger en/of lichter te maken ♢ Het werktuig van de fabrikant was kapot. Woordherkomst samenstelling van werk en tuig Verwante begrippen gereedschap, instrument, middel, stuk gereedschap

werktuig - zelfstandig naamwoord uitspraak: werk-tuig 1. stuk gereedschap voor het maken of repareren van iets ♢ welke werktuigen heb je nodig voor het timmeren van dat hek? Zelfstandig naamwoord: werk-tuig het werkt...

toestel om mee te werk; persoon wat hom vir iets laat gebruik.

s.n., stik ark (it), wurktúch (it), arkemint (it).

...

o. (-en), 1. in het alg. ieder lichaam of stelsel van lichamen dat gebruikt wordt om zekere krachten te overwinnen met behulp van andere krachten; hulpmiddel bij het bewerken, vervaardigen of verplaatsen van iets, instrument (meer alg. dan gereedschap): de voorhistorische mensen gebruikten vuurstenen als werktuigen ; werktuigen om hout te bewerk...

o. werktuigen (1 gereedschap, toestel, orgaan; 2 fig. ong. persoon, die zich voor iets gebruiken laat; 3 voorwerp der gymnastiek): 1 de werktuigen van den timmerman; 2 iems. werktuig zijn; 3 werktuigen als brug, rek, rekstok, enz.

is een lichaam of stelsel van lichamen, dat ten doel heeft zekere krachten (weerstandskrachten) te overwinnen met behulp van andere (bewegende krachten). De beweging, aan een deel ervan meegedeeld, wordt overgebracht op de andere deelen. De inrichting van een w. kan zoodanig zijn, dat een zeer zwakke bewegende kracht een zeer veel sterkere weerstan...