werkplaats
werkplaats - Zelfstandignaamwoord 1. een plaats of gebouw ingericht voor het verrichten van bepaald werk ♢ Zijn werkplaats was uitstekend ingericht voor het gieten van brons. Woordherkomst samenstelling van werk(werkwoord) en plaats
Wiktionary (2019)
werkplaats - Zelfstandignaamwoord 1. een plaats of gebouw ingericht voor het verrichten van bepaald werk ♢ Zijn werkplaats was uitstekend ingericht voor het gieten van brons. Woordherkomst samenstelling van werk(werkwoord) en plaats
Muiswerk Educatief (2017)
werkplaats - zelfstandig naamwoord uitspraak: werk-plaats 1. ruimte waar met gereedschap of machines dingen gemaakt of hersteld worden ♢ deze fietsenmaker heeft een kleine werkplaats Zelfstandig naamwoord: werk-plaats ...
Getty Research Institute (1990)
werkplaats - Verwijst naar georganiseerde groepen personen die hoofdzakelijk met de hand objecten vervaardigen. Binnen de context van de westerse en decoratieve kunst wordt de term 'manufactuur' gebruikt, in plaats van 'fabriek', om onderscheid te maken tussen groepen die in 17de eeuw of later kunst, meubelen, wandtapijten, kera...
J. van Donselaar (1936)
(de, -en), (ook:) vaste plaats waar iemand zijn/haar werk verricht. Bijvoorbeeld: Een particuliere naaister noemt het deel van haar huiskamer waar haar naaimachine staat opgesteld en waar ze haar werk doet, haar werkplaats. - Etym.: AN w. = een ruimte die ingericht is om er met gereedschappen of machines te werken.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), vertrek of ruimte, ingericht om er te werken met gereedschappen en/of machines.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: