Wiktionary (2019)
werkkracht - Zelfstandignaamwoord 1. een persoon die gewoonlijk tegen betaling werk verricht ♢ Dat is duur omdat het veel werkkrachten vereist. 2. het vermogen om te werken ♢ Dat apparaat heeft weinig werkkracht. Woordherkomst samenstellin...
Muiswerk Educatief (2017)
werkkracht - zelfstandig naamwoord uitspraak: werk-kracht 1. kracht en zin om iets te doen ♢ mijn werkkracht is nog erg beperkt Zelfstandig naamwoord: werk-kracht de werkkracht de werkkr...
Van Dale Uitgevers (1950)
v., 1. kracht, vermogen om te arbeiden; 2.(-en) persoon die werkt als zodanig: vermindering van werkkrachten, van het aantal arbeiders.
M. J. Koenen's (1937)
v., in bet. 2 werkkrachten (1 vermogen om te arbeiden; kracht tot de arbeid; 2 werkman, beambte, onderwijzer enz.): 1 (de nodige) werkkracht hebben; 2 vermeerdering van werkkrachten.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v./m., 1. kracht, vermogen om te arbeiden; 2. (-en), persoon die werkt als zodanig, werknemer.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
