Wat is de betekenis van wereldkampioen?

wereldkampioen - Zelfstandignaamwoord 1. (sport) persoon die of team dat tijdens een toernooi of competitie om de wereldtitel in een bepaalde tak van sport winnaar is ♢ Spanje werd wereldkampioen in Zuid-Afrika. ♢ Hij werd wereldkampioen sprint. ...

wereldkampioen - zelfstandig naamwoord uitspraak: we-reld-kam-pi-oen 1. wie bewezen heeft in een bepaalde sport de beste van de wereld te zijn ♢ Nederland versloeg Duitsland en werd daarmee wereldkampioen Zelfstandig naamwoord: we-reld-kam...

wereldkampioen: de renner of de ploeg - naargelang van de discipline - die het wereldkampioenschap wint. De winnaar mag een jaar de wereldkampioenstrui dragen.

Sinds de instelling van het F1-wereldkampioenschap door de FIA in 1950 werden, tot en met 2004, door 27 coureurs 55 wereldtitels behaald. De kampioenen: Farina (1950), Fangio (1951, 1954-1957), Ascari (1952-1953), Hawthorn (1958), Brabham, (1959, 1960, 1966), Phil Hill (1961), Graham Hill (1962, 1968), Clark (1963, 1965), Surtees (1964), Hulme (196...

...

m. (-en), hij die op enig gebied van sport in een internationale wedstrijd de sterkste gebleken en als zodanig erkend is.

m. wereldkampioenen (sport: iem., die op enig gebied van sport alle mededingers overwonnen heeft).

('we:rəlt) m. (-en) kampioen die op enig gebied van sport alle mededingers verslagen heeft.

m. (-en), persoon die of team dat op enig gebied van sport de beste prestatie ter wereld heeft geleverd en als zodanig erkend is.