Wat is de betekenis van Wereld?

(1979) (jeugd) (als eerste lid van een samenstelling, ter versterking) erg leuk, erg goed enz. • wereld - voorvoegsel. Geweldig. Werelddoelpunt. Werelds. Reclametaal. Amsterdam. (NRC Handelsblad, 10/03/1979, over jeugdtaal) • (Jan Kuitenbrouwer: Turbotaal. Van sociobabble tot Yuppiespeak. 1987) • (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaa...

wereld - Zelfstandignaamwoord 1. de aarde 2. de samenleving Woordherkomst afkomstig van: Middelnederlands: werelt Oudernederlands: werilt Germaans: *weraldiz (*weraz (man) + *aldiz (leeftijd)) Uitdrukkingen en gezegden ♦ De wereld in een doosje hebben tevreden...

wereld - zelfstandig naamwoord uitspraak: we-reld 1. de aardbol en alles erop ♢ god heeft de wereld geschapen 1. een kind ter wereld brengen [een kind krijgen] 2....

In uitdrukkingen zoals ‘naar de andere wereld gaan (vertrekken)’: sterven, en ‘naar de andere wereld helpen (zenden)’: doden. Reeds in de zeventiende eeuw opgetekend. In Hoofts ‘Gedichten’ (1605) komt de volgende variant voor: ‘Wat cond ’t u baten dat ghij hem ter hellen sondt, Indien ghy... bleeft dootelijck gewondt?’ Volgens het christelijk geloo...

1. in de uitdr. het beste van tweewerelden: de voordelen van twee verschillende mogelijkheden, zonder dat men hoeft te kiezen voor één van beide. Uit het Engels: the best of both worlds. Cliché. Volgens analisten zal de AEX de achterstand op Wall Street (deze en volgende week) versneld inlopen, mits de stemming in New York niet omslaat. Daar ziet h...

wereld - Het bestaan, met name het fysieke aspect daarvan.

heelal, hemel en aarde, aarde; mensdom, sondige bestaan; gebied, kontrei, ryk.

is een woord met vele betekenissen, welke onderling gemakkelijk (maar ook gevaarlijk) kunnen verglijden. De Griekse filosofie wist te spreken van de kosmos en haar orde. Het Hebreeuws heeft geen aequivalent woord en behelpt zich met „hemel en aarde”. Toch toont bijv. het eerste scheppingsverhaal gevoel voor orde en harmonie; en terwijl...

s., wrâld; ter — brengen (v. dieren), bringe; ter — komen (v. dieren), fan syn moer komme; ter — komen, op ’e wrâld, to wrâld komme; wie ter —?, hwat minske op ierde?; wat ter —?, hwat yn ’e wrâld?; hoe ter —?, hoe yn, op ’...