Wat is de betekenis van weigering?

weigering - Zelfstandignaamwoord 1. het niet voldoen aan een verzoek of opdracht. Woordherkomst Naamwoord van handeling van weigeren met het achtervoegsel -ing Verwante begrippen weigeringsbeschikking

weigering - zelfstandig naamwoord uitspraak: wei-ge-ring 1. bericht dat een verzoek niet toegekend wordt ♢ de ambtenaar besloot tot weigering van mijn verzoek Zelfstandig naamwoord: wei-ge-ring de weigering ...

s., wegering; een onheuse — ontvangen, foar de winige doar, foar de tadoar komme.

...

v. weigeringen ([daad van] weigeren): van geen weigering willen horen.

('weigəring) v. (–en) 1. Eig. het weigeren : een – oplopen. 2. Metn. het geweigerde.