Wat is de betekenis van wegkomen?

wegkomen - Werkwoord 1. ergatief op gelukkige wijze ontsnappen ♢ Daarmee was hij goed weggekomen van wat een groot probleem had kunnen zijn. 2. zich verwijderen, ophoepelen ♢ Maak dat je wegkomt! Woordherkomst samenstelling van weg(bijwoor...

wegkomen - onregelmatig werkwoord uitspraak: weg-ko-men 1. er niet door getroffen worden, niet gepakt worden ♢ de gevangene kon wegkomen en is nu weer op vrije voeten 2. zich in veiligheid kunnen brengen ...

(kwam weg, is weggekomen), naar elders komen; (er in slagen te) verdwijnen, zich in veiligheid brengen : hij kon niet gauw genoeg wegkomen en werd overreden-, — maak dat je wegkomt! verdwijn, vertrek! — ontkomen, ontsnappen : uit de gevangenis wegkomen; — ik kon niet van hem wegkomen, ontslagen raken ;...

('wech) (kwam weg, is weggekomen) 1. verloren, zoek geraken. 2. ontkomen, ontsnappen : uit de gevangenis –; goed –, uit een moeilijkheid geraken of voordeel bij iets behalen of een goede betrekking krijgen.

(kwam weg, is weggekomen), zich verwijderen, zich in veiligheid brengen: maak dat je wegkomt!, verdwijn, vertrek!; ik kon niet van hem wegkomen, hij bleef maar beslag op me leggen; goed wegkomen, een goede betrekking krijgen.

...

WEGKOMEN - (kwam weg, is weggekomen), zoek, verloren raken: ik begrijp niet, hoe mijne pen kan wegkomen, — ontkomen, ontsnappen: uit de gevangenis wegkomen; — ik kon niet van hem wegkomen, hem verlaten; — goed wegkomen, voordeel bij iets behalen; (ook) uit eene moeilijkheid geraken; (ook) eene goede betrekking krijgen.

...