Wat is de betekenis van weerloos?

weerloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet in staat zich te verweren Woordherkomst afgeleid van weer (stam van het werkwoord weren) met het achtervoegsel -loos

weerloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: weer-loos 1. geen verdediging hebben, je niet kunnen verweren ♢ een baby is weerloos tegen de boze buitenwereld Bijvoeglijk naamwoord: weer-loos ... is weerlozer dan ......

swak.

adj. & adv., warleas, sûnder forwar.

...

bn.; weerlozer, weerloost (zonder weer of verdediging): de duif is een weerloze prooi van de havik; een weerloos slachtoffer.

('we:r) bn. en bw.(...lozer, -t) 1. zonder verweer, zonder verdediging: het lam; staan. 2. zwak.

bn. (-lozer, -t of meest -), zich niet kunnen weren, zonder verdediging: weerloze gevangenen mishandelen.

WEERLOOS - bn. (...zer,-st), zonder verdediging: het weerloos lam; weerloos staan; (fig.) zwak ; weerlooze vrouwen slaan. WEERLOOSHEID, v. weerlooze toestand.