Wat is de betekenis van Weerlicht?

weerlicht - Zelfstandignaamwoord 1. lichtverschijnsel door elektrische ontlading (bliksem) bij onweer op afstand, waarbij de donder niet hoorbaar is. weerlicht - Werkwoord 1. onpersoonlijke tegenwoordige tijd van weerlichten Woordherkomst samenstelling van weer en licht

weerlicht - zelfstandig naamwoord uitspraak: weer-licht 1. een lichtflits door de lucht ♢ we zagen een weerlicht in de verte Zelfstandig naamwoord: weer-licht het weerlicht de weerlichte...

(verouderd) (vaak voorafgegaan door luie, malle, stomme enz.) persoon. Het verwijt wordt aangeduid door wat voorafgaat. Luie weerlicht vinden we o.a. terug bij De Bo. Syn. bliksem.Aap, Luisbos, Malle Weerlicht, en soortgelyke woorden, zyn de naamen, waarmede hy zyne vrienden begroet, wanneer hy geestig wil zyn. (De Philanthrope of Menschenvriend, 1...

→Bliksem, → Donder.

Kondigt ook in de droom een sombere weersgesteldheid aan, namelijk ontstemming en onenigheid op het persoonlijke vlak. (Zie ook ‘Bliksem’).

Weerlicht werd door de gelovige mens gezien als een voorbode van onheil. In het hele taalgebied komt de verwensing loop naar de weerlicht ‘donder op, maak dat je wegkomt, scheer je weg’ voor. De weerschijn van zeer ververwijderde bliksems wordt gebruikt als beeld voor vernietigend vuur, tevens voor vernietigende krachten, verniet...

Onweer zonder donder. Dit verschijnsel wordt veroorzaakt door de bliksem. Het onweer is in dit geval echter zo ver verwijderd dat het geluid niet hoorbaar en de eigenlijke bliksemstraal niet zichtbaar is. Er is uitsluitend een oplichtende wolk op grote afstand te zien. Metingen hebben uitgewezen dat donder in het algemeen niet meer hoorbaar is als...

het ’s nachts zichtbare oplichten van bliksem, behorend bij een onweer dat zo ver verwijderd is dat men de ermee gepaard gaande donder niet meer hoort.

In de verb. in, op een weerlicht, ter aand. van een zeer korte tijdsperiode: in een flits. Ik houd hem nu in mijn armen gekneld. Maar hij kan mij, ik voel het in een weerlicht, door de nek steken, wanneer ik hem niet seffens weerloos maak, TEIRLINCK 1952, 2, 11. In een weerlicht wordt zij zich meteen waarheden van haar wezen bewust die zij...