Wat is de betekenis van wanten?

wanten - Werkwoord 1. (intr) wanten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord want Woordherkomst afgeleid van want met het achtervoegsel -en Uitdrukkingen en gezegden ♦ van wanten weten wrsch.: scheepswanten van nabij...

Bedekkingen voor de hand die vier vingers in een gedeelte omsluiten en de duim in een ander.

In de gemeenz. verb. van wanten weten, ervan langs krijgen, een pak slaag krijgen; ook: rijk zijn. (In de standaardt. wel: van aanpakken weten; een zaak vlug kunnen aanpakken, beredderen, opknappen).

(wantte, heeft gewant), (zeew.) het want in orde brengen ; — (spr.) hij weet van wanten, hij weet van aanpakken, kan een zaak vlug opknappen; (Zuidn.) hij is rijk ; (ook) hij zal er van langs krijgen, een pak slaag, een strenge berisping.

(het want in orde brengen), in de zegsw.: hij weet van wanten, a) weet een zaak te beredderen, b) Z.-N. ook: is rijk; (misschien ook samenhangend met w a n t I).

(wantte, heeft gewant), (zeevaart) het want in orde brengen; (zegsw.) hij weet van wanten, hij weet van aanpakken.

...

WANTEN - (wantte, heeft gewant), (zeew.) het want in orde brengen; (fig.) hij weet van wanten, hij weet er alles van, is goed op de hoogte.

...