wanorde - Zelfstandignaamwoord 1. een ongeregelde toestand met gebrek aan orde ♢ Er heerst momenteel een wanorde in het verkeer. Woordherkomst Afgeleid van orde met het voorvoegsel wan-. Synoniemen chaos

wanorde - zelfstandig naamwoord uitspraak: wan-or-de 1. toestand waarin alles door elkaar ligt of door elkaar gebeurt ♢ het was een wanorde in de stad Zelfstandig naamwoord: wan-or-de de wanorde Synoniemen...

v./m. (g. mv.), afwezigheid van, gebrek aan orde: bij hem is alles in de grootste wanorde; het leger vluchtte in wanorde; zijn zaken in wanorde achterlaten.

s., dis-, dusoarder, beijer(t), beijer(s)boel; in — brengen, to-, forheisterje, foravensearje; in —, oeral, oerstjûr, yn ûnstjûr, yn trewyn, oer (’e) staech, staek.

v., afwezigheid van —, gebrek aan orde : bij hem is alles in de grootste wanorde; — ongeregelde, wetteloze toestand : wanorde heerste overal; — verwarring : het leger vluchtte in wanorde; — ongeordende toestand: iemands haren, kleren in wanorde brengen ; zijn zaken in wanorde achterlaten...

v.; ordeloosheid; gebrek aan orde: in wanorde brengen; wanorde verwekken; schilderachtige wanorde; in wanorde vluchten, verwarring.