wandeling
wandeling - Zelfstandignaamwoord 1. het lopend afleggen van een bepaalde afstand Woordherkomst Naamwoord van handeling van wandelen met het achtervoegsel -ing.
Wiktionary (2019)
wandeling - Zelfstandignaamwoord 1. het lopend afleggen van een bepaalde afstand Woordherkomst Naamwoord van handeling van wandelen met het achtervoegsel -ing.
Muiswerk Educatief (2017)
wandeling - zelfstandig naamwoord uitspraak: wan-de-ling 1. het lopen voor je ontspanning ♢ we maakten zondag een lange wandeling Zelfstandig naamwoord: wan-de-ling de wandeling de wande...
H.L.Kok (2002)
Rondweg om een begraafplaats waarover de lijkstoet een, twee of drie keer plechtig voortschrijdt, voordat men naar het graf gaat. zie ook: amfidromische dodenbezorging.
Fink (1998)
De wandeling in een droom wijst erop, dat men gezapig door het leven wil gaan - en men doet er goed aan, want wie wandelt, doet immers iets voor z’n gezondheid. Het onbewuste wijst de dromer er met nadruk op, dat alles wat teveel van het goede is, schadelijk voor het werk of voor de liefde kan zijn. (Zie ook ‘Weggetje’).
Fa. A.J. Osinga (1952)
s., kuijer; aan de —, op ’e kuijer; -etje, rintsje (it), loopke (it); in de —, yn ’e wannel(ing), dei en wei.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-en), 1. keer of gelegenheid dat men wandelt: een wandeling maken, gaan doen ; — een militaire wandeling, krijgstocht die zonder enige tegenstand ondernomen kan worden ; 2. wandelplaats; 3. afstand die men wandelende aflegt; 4. verkeer: er is weinig goudgeld, veel papier in de wandeling. in omloop ; — in de...
M. J. Koenen's (1937)
v. -en: 1. het wandelen: een wandeling (gaan) doen, maken; 2. de al wandelend afgelegde afstand: dat is een hele wandeling; 3. plaats, waar gewandeld wordt, wandelpad: om de stad zijn mooie wandelingen, nog: zegsw. in de wandeling genoemd, gewoonlijk, gemeenzaam.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: