Wat is de betekenis van Wal?

wal - Zelfstandignaamwoord 1. aarden verhoging als verdediging tegen een vijand 2. aarden verhoging als verdediging tegen een overstroming 3. het vaste land in tegenstelling tot het boord van een schip wal - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wallen ♢ Ik wal...

wal - zelfstandig naamwoord 1. het vasteland aan de waterkant ♢ de zeelieden gingen aan wal 1. van wal steken [beginnen] 2. tussen wal en schip terechtkomen ...

gegraven kanaal of gracht: Men (kan) wijzen op de herhaalde malen voorkomende verwarring van woorden, die gracht en wal beteekenen. Eene Amsterdamsche dienstmeid laat niet iets vallen van den wal in de gracht, maar van de gracht in den wal, Ts. 11, 49 [1892].

Een wal is een hoge, meestal van een borstwering voorziene aarden ophoging rond een versterking.

Zie Wall.

Wal - zie Wall.

oewer; strand; opgewerpte grond om water te keer, damwal.

s., wâl; van — steken, ôfsette, -stekke; beschoeide —, skoaiwâl; — van slataarde, slatwâl; -len onder de ogen, pûden, kwabben.

1. walvis; die Wale, (ook) de walvisachtigen. 2. slagveld; de gevallenen.