Wat is de betekenis van WAKKEREN?

(wakkerde, heeft en is gewakkerd), (veroud.) 1. opsteken, in kracht toenemen : de wind wakkert; 2. aanwakkeren, opwekken.

wakkerde, is gewakkerd; van wind: in kracht toenemen: de wind begint te wakkeren.

('wakkərən) (wakkerde, gewakkerd) I. (heeft) opwekken, aanwakkeren : iemand -. II. (is) 1. in kracht toenemen : de wind gaat -. 2. goed gaan : die nering begint te -.

WAKKEREN - (wakkerde, is gewakkerd), opsteken, in kracht toenemen: de wind wakkert; tot bloei geraken, goed gaan (b.v. van eene nering); —, aanwakkeren, opwekken.

o.w. - In kracht toenemen. De wind begint te wakkeren. Zie Aanwakkeren.De wakkerende wind in 't Westen Geeft hun getal der zee ten besten. Van Haren, de Geuzen.