Wat is de betekenis van Waardigheid?

waardigheid - Zelfstandignaamwoord 1. hoedanigheid van waardig te zijn 2. ambt waaraan eer en aanzien verbonden zijn 3. (scheikunde) valentie Woordherkomst afgeleid van waardig met het achtervoegsel -heid Synoniemen [1] digniteit Verwante begrippen zelfgevoel, zelfrespect, elektrovalentie, prevalentie, valenti...

waardigheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: waar-dig-heid 1. het hebben van eigenschappen die eerbied verdienen ♢ zijn gedrag past niet bij de waardigheid van het beroep 1. iets beneden zijn waardigheid rekenen ...

De gedachte dat ieder mens onvervreemdbare waardigheid bezit geldt zowel nationaal als internationaal als een van de basale beginselen van de morele en juridische ordening. Het begrip ‘waardigheid’ is in het Nederlands verwant met ‘waarde’, anders dan in andere moderne talen als het Engels (dignity/value), Frans (dignité/ valeur) ofDuits (Würde/Wer...

Men kon in de Middeleeuwen zweren bij mijner weerdicheden ‘bij de waardigheid die men bekleedde’. Als dit te vaak gebeurt, sluipt de kracht uit de formule en blijft er niet veel meer van over dan een uitroep. zie vromicheit.

(valentie). Bij de elektrolyse van water ontstaan er per volumedeel zuurstof twee volumedelen waterstof, of volgens de wet van Avogadro: per molecule zuurstof twee moleculen waterstof. Daar deze moleculen elk uit twee atomen bestaan (02; H2), heeft men in water één atoom O op twee atomen H, dus H2O. Men kent ook de formu...

deftigheid, hoogheid.

s., weardichheit, wurdichheit.

...

v., 1. hoedanigheid van waardig te zijn ; eigenschap of omstandigheid van eerbied te verdienen of af te vergen : hij antwoordde met waardigheid ; dat is niet in overeenstemming met de waardigheid van het ambt; hij rekende dat beneden zijn waardigheid, hij achtte zich te hoog daarvoor; 2. (...heden), ambt waaraan eer en aanzien verbonden is,...