Wat is de betekenis van waardig?

waardig - Bijvoeglijk naamwoord 1. op een wijze die in overeenstemming met het eergevoel is ♢ De plechtigheid werd op waardige wijze besloten. Woordherkomst Afgeleid van waard met het achtervoegsel -ig

waardig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: waar-dig 1. wat waardering verdient ♢ waardig schreed de koningin naar voren 1. iemand geen blik waardig gunnen [hem uit minachting of trots niet aankijke...

agting verdienend.

adj. & adv., weardich, wurdich.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. waard ; — thans alleen in onstoff. zin (vgl. 3.); 2. achting, eerbied verdienende of afvergende : een waardig man; een waardig voorkomen hebben; een waardige houding aannemen; zich waardig gedragen ; 3. in overeenstemming of overeenstemmende met de betekenis, rang of waarde van iets : iemand waardig ontvange...

bn., bw.; 1. ernstig, eerbied vragend: een waardige houding, zich waardig gedragen; 2. eerbied verdienende: zich iets waardig tonen.

('wa:rdәch) bn. en bw. (-er, -st) 1. eerbied opwekkend, ernstig : een -e houding. 2. er aanspraak mogende op maken: aller achting -; zich iets maken, tonen; iets zijn. Syn. ➝ verdienen.

bn. en bw. (-er, st), 1. achting, eerbied verdienend of afdwingend: een waardig voorkomen hebben; zich waardig gedragen; 2. volgens betekenis of rang: iemand waardig ontvangen; zich iets waardig maken, tonen dat men het verdient.