Wat is de betekenis van waard?

waard - Zelfstandignaamwoord 1. (m) (beroep) de baas van een herberg of van een taveerne 2. (f)/(m) (aardrijkskunde) vlak land in een rivierengebied, (uiterwaard) 3. (m) (dierkunde) nevenvorm van "woerd" mannetjeseend waard - Bijvoeglijk naamwoord 1. predicatief: ~ zijn in ge...

waard - bijvoeglijk naamwoord, zelfstandig naamwoord 1. wat het aan geld op kan brengen ♢ hoeveel is dat horloge waard? 1. dat is geen cent waard [niets waard] 2. dat is niet de...

Algemene benaming voor het 'mannetje van de Eend' [vD 1904]; heterofoon van Woerd ← en Woord.

- ze zijn elkaar waard, ze zijn aan elkaar gewaagd, ze doen niet voor elkaar onder.

1. laaggelegen land tussen rivieren, dat meestal uit vruchtbare, maar ook vaak te natte grond bestaat, b.v. de Hoekse Waard. Vergelijk: uiterwaarden; 2. caféhouder, herbergier.

m -> Eduard (Zuid-Ndl., Zeeuws-Vla.).

Ook weerd, werd. In of aan het water gelegen land. In Frl. o.a. Makkumer en Workumer W. Zie: Moerman, 258.

is een stuk buitendijks land, liggende langs de grote rivieren, veelal omkaad en aangeduid als uiterwaard of buitenwaard. Het woord w. komt veelal voor in perceelsnamen e.d. op de uiterwaarden langs de grote rivieren, b.v. Grotewaard, Korenwaard, Bovenwaard, Benedenwaard.

1. s., hospes, weard, kastlein. 2. adj., wurdich; veel — zijn, heech stean.

Vertrouwt om eigen reputatie zijn gasten.

I. m. -en; herbergier, kastelein: zegsw. buiten (of: zonder) den waard rekenen, zich misrekenen; spreekw. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, men beoordeelt een ander naar zich zelf. II. v. -en; laaggelegen land aan een rivier: de Bommelerwaard; verg. uiterwaard. III. m. -en; mannetjeseend. IV. bn.: 1. van zekere waarde: dat schilderij...

Landstreek, geheel door rivieren ingesloten (de Tielerwaard, de Bommelerwaard, de Alblasserwaard, de Lopikerwaard, de Krimpenerwaard). Verder: stukken buitendijksch land langs een groote rivier, uiterwaard.

I. (wa:rt) m. (-en) houder van een herberg of slaaphuis: de ontving de gasten. Gez. de kreupele slaan, het zaakje opruimen; de scheert zijn gasten, laat ze te veel betalen; buiten of zonder de rekenen, zich misrekenen; zo(als) de is, vertrouwt hij zijn gasten, men beoordeelt een ander naar zichzelf. Syn. ➝ herbergier.II. (wa:rt) m. (-en) woerd.

Waard - in Nederland, eiland tusschen rivierarmen, zooals Bommelerwaard.

waterbouwk.: aangeslibd grasland.

Het begrip waard heeft 5 verschillende betekenissen: 1. waard - WAARD - m. (-en), herbergier; (fig). de rekening buiten den waard maken, zich misrekenen; — (spr.) zooals de waard is, vertrouwt hij zijne gasten, men beoordeelt een ander veelal naar zichzelven. 2. waard - WAARD - WOORD, WOERD, m. (-en), mannetjeseend. in sommige streken ook w...

zie Dierbaar, zie Kastelein.

Waard (Een) is een stuk aangeslibd grasland, aan den oever van eene rivier of aan de zeekust gelegen. Men heeft ingedijkte waarden (eigenlijk polders), die door dijken tegen overstrooming beveiligd zijn, en uiterwaarden (aan zee kwelders), die bij hoogen waterstand overstroomd worden.

Waard, m. (-en), herbergier, hospes, huisbaas; bedijkt land; mannetjes-eend, woerd; (fig.) de rekening buiten den - maken, zich misrekenen; den kreupelen - slaan, alles kort en klein slaan, alles stuk slaan. *-, bn. en bijw. (meer -, meest -), waarde hebbende; dit is vijf gulden -, vijf gulden mag men er voor geven; hij is niet - (verdient niet) da...