Wat is de betekenis van WAANWIJS?

waanwijs - Bijvoeglijk naamwoord 1. zich ten onrechte wijs wanend, resp. uit die waan voortkomend Woordherkomst samenstelling van waan en wijs

adj. & adv., waenwiis, wiis, wizich, wyslik.

bn. bw. (...zer, -t), zich ten onrechte wijs wanend, resp. uit die waan voortkomend, dwaas aanmatigend, mallotig: een waanwijze gek; waanwijze opmerkingen.

bn.,bw.; -wijzer, meest -; eigenwijs, vol inbeelding: een waanwijs mens, neuswijs; verg. pedant.

('wa:n) bn. en bw. (...wijzer, -t) een hoge dunk hebbend van zijn wijsheid, zijn verstand: een mens. Syn. ➝ aanmatigend.

...

WAANWIJS - bn. bw. (...zer, -t), eigenwijs, verwaand: een waanwijze gek; waanwijze opmerkingen, die getuigen van hoogmoedigheid, inbeelding. WAANWIJSHEID, v. laatdunkendheid, inbeelding.

zie Eigenwijs.

...