Wat is de betekenis van WAAK?

waak - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van waken ♢ Ik waak 2. gebiedende wijs van waken ♢ waak! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van waken ♢ waak je?

wake, nagwaak; gewaak, wakker bly; waghou.

WAKE, v. (waken), 1. het waken, het wachthouden, wacht: de waak hebben ; 2. tijd gedurende welke men waakt: de nacht werd oudtijds in vier waken verdeeld ; 3.(eert.) derde waak, onderluitenant bij de Oostindische Compagnie.

v. waken; wake; het waken; deel ener nachtwaak.

(wa:k) v. (waken) 1. Eig. het waken, wacht. 2. Metn. tijdruimte gedurende welke men ’s nachts waakt: de nacht was oudtijds in vier waken verdeeld.

WAAK - v. (waken), het waken, het wachthouden, bewaken, wacht: de waak hebben; (oudt.) (in den nacht) eene zekere tijdruimte gedurende welke men waakte : de nacht werd oudtijds in vier waken verdeeld; — (eert.) derde waak, onderluitenant bij de Oost-Indische compagnie.

z.n.m. - Waking, wacht, kwartier. Ende omtrent de vierde Wake des nachts quam hy tot haar, wandelende op de zee. Markus VI. 48.