Wat is de betekenis van vruchtbaarheid?

vruchtbaarheid - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) het vermogen vrucht te dragen ♢ De vruchtbaarheid van deze grond kan nog aanzienlijk verbeterd. Woordherkomst Afgeleid van vruchtbaar met het achtervoegsel -heid. Synoniemen fertiliteit Antoniemen onvruchtbaarheid

In de demografie gebruikt begrip om de geboorte van kinderen door individuen, (echt)paren, bepaalde groepen of de gehele bevolking aan te duiden.

vruchtbaarheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: vrucht-baar-heid 1. het vermogen om in een bepaalde tijd veel werk te verrichten ♢ in een jaar van grote vruchtbaarheid schreef hij drie boeken 2. het kunnen voortbrengen van vee...

Het zonder problemen zwanger kunnen worden (bij de vrouw) of zwanger kunnen maken (kind verwekken; bij de man). Kijk ook bij onvruchtbaarheid, vruchtbaarheidsonderzoek.

→ Goedheiligman → Vrijer → Wodan

1. ➝ fertiliteit. 2. Vruchtbaarheid van de grond; mate waarin voedingsstoffen, noodzakelijk voor planten, in opneembare vorm in de grond aanwezig zijn.

fertiliteit, het vermogen van een man om een bevruchting tot stand te kunnen brengen en van een vrouw om bevrucht te kunnen worden en een zwangerschap tot een goed einde te kunnen dragen van een huwelijk om tot gezinsvorming te kunnen leiden. Vgl. impotentie, onvruchtbaarheid.

1. (plantk.) Meestal verstaat men onder v. het voortbrengen van een grote hoeveelheid vruchten per plant en per jaar. Maar men kan het woord ook als een physiol. begrip opvatten en dan moet men een onderverdeling maken in (1) bloembaarheid en in (2) v. in engere zin.De v. in engere zin, omvat de bestuiving, de bevruchting, de vruchtzetting, de gro...

s., fruchtberens.