Het begrip vrucht heeft 5 verschillende betekenissen: 1) uitgegroeid vruchtbeginsel van een bloem. het uitgegroeide vruchtbeginsel van een bloem dat de zaden bevat en dat soms is samengegroeid met andere bloemdelen, zoals de bloembodem. 2) eetbaar product van veld of tuin. eetbaar product van veld of tuin; landbouwgewas; veldgewas....

1) (1997) (jeugd) (meestal verkleinvorm) meisje. Zie ook voorbeeld onder ‘au revoir kut zonder haar’. • Even een kopje thee naar mijn vruchtje brengen, dan mag ik vanavond hoop ik weer. (Nieuwe Revu, 05/02/1997) 2) (1991) (jeugd) slappe zielige jongen. • (C.A.J. Hoppenbrouwers: Jongerentaal: de tipparade van de...

vrucht - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) volgroeid vruchtbeginsel van een boom of plant ♢ De vruchten van die bomen worden op regelmatige tijdstippen geplukt. 2. ongeboren jong van een dier of mens ♢ De vrouw ziet er niet zwanger uit, maar de vrucht is e...

vrucht - zelfstandig naamwoord 1. voortbrengsel van boom, struik of plant ♢ peren, appels en noten zijn vruchten 1. de vruchten ervan plukken [er voordeel van hebben] 2. het wer...

Aan de vruchten kent men de boom, men leert iemand kennen door zijn daden. Het spreekwoord aan de vruchten kent men de boom is mogelijk gebaseerd op de woorden in Matteüs 7:15-17: ‘Pas op voor valse profeten, die in schaapskleren op jullie afkomen maar eigenlijk roofzuchtige wolven zijn. Aan hun vruchten zul je hen herkennen. Men plukt toch geen dr...

vrucht - Het gedeelte van een plant dat bestaat uit het zaad met bijbehorend omhulsel, in het bijzonder wanneer dat omhulsel sappig en moesachtig is.

In de plantkunde: na de bestuiving en de daaropvolgende bevruchting ontwikkelt zich uit het vruchtbeginsel de vrucht, die de zaden bevat. Worden de vruchten droog, dan ontstaan doosvruchten (slaapbol). Bestaan de wanden uit één vruchtblad, dat samengevouwen is en bij rijpheid langs de vergroeiingsnaad en langs de hoofdnerf openspringt...

ontstaat na bestuiving en bevruchting uit het vruchtbeginsel (of ook uit andere plantedelen). De zaadknoppen ontwikkelen zich tot zaden. Bij cultuurplanten (banaan, sinaasappel) soms geen zaadvorming. Een vrucht dient voor bescherming en soms ook voor verspreiding. Bij schijnvruchten zijn er ook andere plantedelen in opgenomen: bloembodem (rozebot...

v./m. (-en), 1. fructus, het uitgegroeide vruchtbeginsel van een plant(e) ; rijpe, sappige, frisse vruchten; vruchten inmaken, konfijten; als coll.: zetten; verboden vruchten, iets ongeoorloofds (naar Gen.3,1—6); verboden — smaakt het lekkerst, iets wat verboden is, is altijd aantrekkelijk; 2. ongeboren jong van een dier of mens: zij v...

(plantk.) noemt men het geheel, dat zich na bestuiving en bevruchting uit de stamper ontwikkelt {echte v.), dus de zaden met de vruchtwand; de andere delen van de bloem verdrogen meestal en vallen af, doch meermalen blijven ook verder uitgroeiende kelk- of kroonbladen, waarbinnen evenwel de echte v. dadelijk als zodanig opvalt. In uitzonderingsgeva...

embryo, foetus, zie aldaar.

s., frucht; (op het land), dracht, frucht; mislukte —, misdracht, -frucht; — geven, jaen; — dragen, drage; geile -en, wrakke fruchten; verboden -en smaken zoet, forbeane biten smeitsje bêst.

v. (-en), 1. in plantk. zin het uitgegroeide vruchtbeginsel van een plant: de vrucht van de esdoorn is vleugelvormig ; — in het alg. spraakgebruik ook in toepassing op schijnvruchten (zie ald.) en op nog andere plantendelen (vgl. veldvruchten), inz. zulk een eetbaar product: rijpe, sappige, frisse vruchten ; vroege, la...

(Fructus), eigenlijk het vruchtbeginsel dat zich heeft ontwikkeld met de daarin liggende zaden. Ruimer opgevat: alle omhulsels van de zaden, die met deze afvallen, dus ook de bes, de kegels, de schijn-V. De F. bestaat uit zaad en wand. Zij is rijp als de V.-steel loslaat, de V. zich opent en het zaad vrijkomt. Men kent droge en vlezige V. Droge ver...

v. -en: 1. deel der plant, ontstaande uit vruchtbeginsel: een besvrucht, boomvrucht, doosvrucht, dopvrucht, peulvrucht, steenvrucht; 2. inz. eetbaar ooft: houdt gij van vruchten? een mand met vruchten; zie boom; de verboden vrucht, hetgeen niet geoorloofd is, zonde; 3. fig. voortbrengsel; resultaat; voordeel, winst: fig. de vrucht van al die arbeid...

het gedeelte v/e plant, dat zich na → bevruchting ontwikkelt u/d bloem en bij volkomen rijpheid wordt afgeworpen om dan als kiem v/e nieuwe plant te dienen, v. zoover het niet door mensch of dier als voedingsmiddel wordt gebezigd.

1° (Plantk.) V. ontstaat na de →bevruchting uit het vruchtbeginsel van den stamper der bloem. In de v. bevinden zich de zaden. Wordt een v. gevormd zonder voorafgaande bevruchting, dan spreekt men van parthenocarpie. Indien behalve het vruchtbeginsel nog andere bloemdeelen aan de vruchtvorming medewerken (bijv. de bloembodem), dan spreekt...

VRUCHT - v. (-en), deel der plant dat uit den stamper (het vruchtbeginsel) ontstaat; inz. eetbaar plantgewas, ooft: veldtuin- en boomvruchten ; sappige, frissche vruchten; vroege, late vruchten ; vruchten inmaken, konfijten ; — (spr.) verboden vrucht smaakt het lekkerst, iets wat verboden, ongeoorloofd is (inz. op het gebied der zonde); aan d...

Vrucht (De) der planten is de rijp geworden eijerstok, en daar de eijerstokken bij verschillende planten geenszins gelijkvormig zijn, ontwaart men ook in de vruchten eene groote verscheidenheid. De graankorrels van tarwe, rogge, haver enz. zijn evenzeer vruchten als de perzik, appel of peer, hoewel zij in het dagelijksch leven doorgaans zaden worde...