Wat is de betekenis van vrijpleiten?

vrijpleiten - Werkwoord 1. (ov) (juridisch) door pleiten vrijspraak verwerven voor iemand, door pleiten de onschuld aantonen van iemand, door pleiten verdedigen ♢ De advocaten moeten hun cliënten vrijpleiten in de rechtbank 2. (refl) aantonen of betogen dat men aan iets niet schuldig is ...

vrijpleiten - regelmatig werkwoord uitspraak: vrij-plei-ten 1. proberen iemands onschuld aan te tonen of te verdedigen ♢ de advocaat probeerde hem vrij te pleiten van die inbraak Regelmatig werkwoord: vrij-plei-ten i...

v., frijpleitsje, -prate.

...

(pleitte vrij, heeft vrijgepleit), 1. (eig.) door pleiten iemands onschuld aantonen of verdedigen; vrijspraak voor een beklaagde verkrijgen; 2. (oneig.) betogen of aantonen dat iem. aan iets niet schuldig is : hij is van baatzucht niet geheel vrij te pleiten.

pleitte vrij, heeft vrijgepleit; door pleiten iem. onschuldig doen verklaren: de advocaat trachtte zijn cliënt vrij te pleiten; fig. dat is niet vrij te pleiten van overdrijving; refl. hij kon zich niet vrijpleiten van.

('vrij) (pleitte vrij, heeft vrijgepleit) 1. door pleiten onschuldig doen verklaren : de advokaat trachtte zijn kliënt vrij te pleiten. 2. vrij verklaren : dat is niet vrij te pleiten van overdrijving. 3. het onschuldig zijn bewijzen : hij kan zich niet van baatzuchtige bedoelingen.

(pleitte vrij, heeft vrijgepleit), 1. door pleiten iemands onschuld aantonen of verdedigen; vrijspraak voor een beklaagde verkrijgen; 2. betogen of aantonen dat iemand aan iets niet schuldig is.

VRIJPLEITEN - (pleitte vrij, heeft vrijgepleit), iem. onschuldig doen verklaren (door voor hem te pleiten).