Wat is de betekenis van Vrede?

m., 1. toestand van rust, afwezigheid van stoornis, kalmte : van rust en vrede houden ; vrede zij met u (heilwens); — iem. met vrede laten, ongestoord, ongemoeid; — je kunt daar niet met vrede zitten, zonder gestoord te worden ; — zijn as ruste in vrede; — de huiselijke vrede, de rus...

vrede - Zelfstandignaamwoord 1. het ontbreken van oorlog ♢ In grote delen van de wereld blijkt het keer op keer niet mogelijk de vrede te bewaren. 2. toestand van rust Synoniemen geweldloosheid Antoniemen onvrede, oorlog, conflict

Vrede op aarde, heilwens in de kerstboodschap; (in ruimere toepassing) vrede, rust. In de nacht dat Jezus werd geboren, verschenen er engelen aan de herders in de velden rond Betlehem; zij zongen: ‘Eer aan God in de hoogste hemel / en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft’ (Lucas 2:14, NBV). De wat plechtige, soms ook schertsend of iron...

vrede - zelfstandig naamwoord uitspraak: vre-de 1. toestand waarin er geen oorlog is ♢ het is vrede in het voormalige Joegoslavië 1. vrede sluiten [afspreken dat je niet meer vecht] ...

Vrede is een van de collectieve rechten. In internationaal recht: de normale situatie van de verhoudingen tussen staten, gekenmerkt door afwezigheid van openlijke vijandigheden. De Duitse filosoof Immanuel Kant (1724-1804) stelde als vereiste voor vrede in Europa dat alle staten republieken zouden zijn en zich in een federatie van vrije staten aane...

In de streken waar in de Middeleeuwen een (krachtig) centraal gezag ontbrak, werd door anderen geprobeerd rust en orde te handhaven: 1. De kerk die bepaalde groepen (vrouwen, kinderen, geestelijken, kooplieden) beschermde en op bepaalde dagen vrede afkondigde, bijv. op rechts- en marktdagen. Tot de laatste soort behoorde de Walfridusvrede, die in 1...

Vanaf de 16de eeuw komt (mijn) vrede! en wat in den vrede voor. Het zijn bastaardvloeken ter vermijding van die waarin de naam van God voorkomt. Zij hebben zich ontwikkeld tot uitroep van verwondering. In vredesnaam is dus, evenals in ’s hemels naam, gevormd naar in godsnaam.

vrede - De omstandigheid of toestand van geestelijke of lichamelijke harmonie, kalmte of sereniteit, of wederzijdse overeenstemming, tussen individuen of groepen.

Vrede - Bewaard gebleven komedie van Aristophanes, opgevoerd in 421 v.C.

teengestelde van oorlog, rus, kalmte; genoeë; ongesteurdheid.

(Hebr.: Sjalom; Gr.: birênê) is in het O.T. en het N.T. een begrip met rijke inhoud. Het betekent allereerst: gaaf, volkomen zijn, wel zijn, en duidt dan op een zowel in geestelijk als in stoffelijk opzicht goed en welvarend leven, voor de afzonderlijke mens of voor de gemeenschap (Ps. 122 : 6-9). Het heeft dan een algemene zin die men...