Wat is de betekenis van voortdurend?

voortdurend - Bijvoeglijk naamwoord 1. langdurig en ononderbroken ♢ Er kwam een voortdurende informatiestroom binnen.

voortdurend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: voort-du-rend 1. wat hetzelfde blijft en niet verandert ♢ we hebben hem voortdurend gewaarschuwd Bijvoeglijk naamwoord: voort-du-rend de/het voortdurende ... ...

aanhoudend.

adj. & adv., oanhâldend; (adv.), oan ien wei, oan ien trie(d) wei.

...

[het accent wisselt], bn. bw., 1. bn... wat voortduurt, niet ophoudt: voortdurende regens ; in voortdurende beweging zijn ; 2. (bw.) aanhoudend of' onophoudelijk, telkens : zich voortdurend vergissen; voortdurend hoesten; zij lacht voortdurend.

bn., bw.; aanhoudend: een voortdurend leven, lawaai enz.; de zieke was voortdurend aan ’t ijlen, onophoudelijk; ik vergis mij voortdurend.

('durənt) bn. en bw. wie, wat voortduurt: een lawaai; zich vergissen. Syn. → aanhoudend.

bn. en bw., 1. wat voortduurt, niet ophoudt: een voortdurende bedreiging; 2. aanhoudend of onophoudelijk, telkens: zich voortdurend vergissen.