Wat is de betekenis van VOORSTE?

zie VOORST.

voorste - Bijvoeglijk naamwoord 1. verbogen vorm van de stellende trap van voorst

M. betr. t. kleren: voorpand; frontje (van een hemd e.d.); vooral in de verb. in het voorste, veelal weer te geven met: midden voor, aan de voorkant enz. Bedrukte jurk met verfijnde halsuitsnijding en pofmouwen. Fijne knoopsluiting in het voorste, Vrouw en Wereld febr. 1974, p. 40. Een schotse ruitjesstof voor dit model met ritssluit...

wat heel vooraan is.

adj., foarste, earste.

1. bn.; meest-vooruitstaande: de voorste wagon; de voorste vinger; 2. zn. m. en v.: Haantje de voorste, de belhamel.

('vo:rstə) m. en v. (-n) voorste persoon : de zijn.

VOORSTE - bn. het meest vooruit, vooraan : in het voorste huis wonen; op de voorste bank zitten; de voorste vinger, de wijsvinger; — ,o, voorste deel; - — m. en v. (-n), de eerste, die het meest vooruit is; altijd Haantje (Pietje) de voorste, overal de eerste.

Voorste, o. gmv. voorste deel. *-, m. en v. (-n), de eerste, die het meest vooruit is; altijd Haantje de -, overal het eerst.