Wat is de betekenis van Volkstaal?

volkstaal - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) de taal van het gewone volk, vaak informeel van aard en soms als minder beschaafd gezien, in tegenstelling tot de standaardtaal ♢ In de Vroegmoderne Tijd werd de literatuur overal in Europa gekenmerkt door de tweetaligheid van Latijn en volkstaal....

volkstaal - zelfstandig naamwoord uitspraak: volks-taal 1. taal van het (gewone) volk ♢ de geestelijken schreven vroeger niet in de volkstaal, maar in het Latijn Zelfstandig naamwoord: volks-taal de volkstaal...

(v.(m.)), → taal

Volkstaal - "'t Amsterdamsch is een spraak, daar alleman niet in uitgeleert is", zou P.C. Hooft* aan Huygens* geschreven hebben in een brief van 1631. Het meest typische voorbeeld van Amsterdams dialect vindt men in Hoofts "Warenar", maar ook Bredero* laat in zijn "Spaansche Brabander" en vooral ook in zijn "Moortje" de taal horen, zoals die door...

Zie: ➝ Zaans.

taal van volksklasse.

s., folkstael.

...

v., 1. de eigen, nationale taal (tgov. de vreemde t., inz. tgov. het Latijn): Maerlant bracht allerlei scholastieke wijsheid in de volkstaal over: 2.een woord uit de volkstaal.