Wat is de betekenis van volgeling?

volgeling - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die een -vaak godsdienstig- leider volgt ♢ Hij was een volgeling van Sai Baba. Woordherkomst Afgeleid van volgen met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-

volgeling - zelfstandig naamwoord uitspraak: vol-ge-ling 1. wie de ideeën van een bepaalde persoon of organisatie aanhangt ♢ de apostelen waren volgelingen van Jezus Zelfstandig naamwoord: vol-ge-ling de volgeling...

aanhanger, leerling.

s., folger, folgeling.

...

m. en v. (-en), hij die iemand volgt, bep. die zijn leiding volgt, discipel, aanhanger, leerling: de veldheer met zijn volgelingen : de volgelingen van Darwin, van Kant. VOLGELINGE, v. (-n).

m. en v. volgelingen (aanhanger, leerling); voor het vr. ook volgelinge.

('volgəling) m. (–en) leerling die de denkbeelden van zijn meester volgt. Syn. →: aanhangeling.

m. (-en), discipel, aanhanger, leerling: de eerste volgelingen van Christus.