vloer - Zelfstandignaamwoord 1. bodem van een ruimte in een gebouw vloer - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vloeren ♢ Ik vloer 2. gebiedende wijs van vloeren ♢ vloer! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoor...

vloer - zelfstandig naamwoord 1. grondvlak van een ruimte ♢ wij hebben een vloer van planken 1. de vloer met hem aanvegen [hem vernietigende kritiek geven] 2. bij iemand over de...

Vloer - studio waar de opnamen plaatsvinden. Eng. floor.

TU - turntoestel voor dames en heren, waarbij op een vierkante mat van 12 bij 12 m een serie turnoefeningen wordt uitgevoerd, bestaande uit acrobatische series (aan begin, midden en einde van de oefening, meestal uitgevoerd over de ‘diagonaal’), lenigheids-elementen (bv. spagaat) en balansonderdelen (bv. zweefstand), met tussendoor bewegingen, pass...

vloer - Jargon voor de plaats in een beursgebouw waar de handel daadwerkelijk plaatsvindt.

Vroegere zeearm tussen het eiland Wulpen en het vasteland van Groede en Nieuwvliet (West Zeeuws-Vlaanderen); deel van de vaarroute naar het Zwin; vermeld in 1252; een zijtak van de Vloer was de → Havele. Willem van Oostervant voer in 1303 met een vloot uit Arnemuiden door de Vloer naar Terhofstede, waar een onfortuinlijke zeeslag tegen de Vlam...

m. (-en), 1. vlak gemaakt gedeelte van de grond binnensof buitenshuis; 2. plaatvormige constructie als verticale indeling en tevens verstijving van een gebouw, bodem van een vertrek en het vlak daarvan, zowel op de begane grond als op een verdieping, m.n. als constructie van hout of ander materiaal; in engere zin de op balken rustende laag planken...

m. (-en), 1. bodem, bep. de kunstmatige, aangelegde bodem van een huis of vertrek: een houten, planken, een stenen, marmeren vloer’, primitieve hutten met een aarden vloer; er ligt een kleed op de vloer; de vloer doen, boenen ; — (timm.) een vloer op wervels, waarbij de aangedreven planken niet op de ribben v...

onderdeel van huis of gebouw, waarbij men naar de ligging onderscheidt: kelder-, verdiepingen zolder-V.; naar de constructie holle, dek-, onder- en draag-V.; naar het materiaal houten en stenen V. Een vloerconstructie bestaat in het algemeen uit een dekvloer, een ondervloer, de draagconstructie en het plafond. De meer bijzondere dekvloeren kunnen v...

1° (bouwk.), begaanbaar horizontaal plat vlak binnenshuis; gewoonlijk met kunstmiddelen vlak gemaakt en versterkt tegen slijtage. Het eenvoudigste is de v. op den beganen grond; deze kan (als bijv. in boerenschuren) verkregen worden door rechtstreeksche verharding van het aardoppervlak; bijv. door het opbrengen van een (bij droging verhardende)...

VLOER - m. (-en), bodem, grond (inz. van een vertrek): een houten, planken vloer; — (timm.) een vloer op wervels, de aangedreven planken van een vloer die niet op de ribben vastgespijkerd, maar door latten verbonden zijn; na het krimpen wordt zoo’n vloer nogmaals aangedreven; — een steenen, marmeren vloer; er ligt een kleed op de...