vijandig
vijandig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: vij-an-dig 1. als van een vijand ♢ Ingrid heeft een vijandige houding tegenover haar broer Bijvoeglijk naamwoord: vij-an-dig ... is vijandiger dan ... ...
Wat is de betekenis van vijandig?
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)
Fa. A.J. Osinga (1952)
Vijandig
adj. & adv., fijannich, hatich, tsjinnich; iem., iets — gezind zijn, immen, eat fijân, fijannich wêze.
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Vijandig
bn. bw. (-er, -st), met vijandschap bezield, als vijand : iem. vijandig (gezind) zijn ; vijandig tegenover iets staan.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
vijandig
bn., bw. (vijandschap toedragende): iem. vijandig (gezind) zijn, iem. vijandig tegenover zich zien; vijandig staan tegenover iem.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
vijandig
(vij’andəch) bn. en bw. (-er, -st) vijandschap toedragend, hatend : iemand (gezind) zijn; iemand tegenover zich zien; staan tegenover iemand.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Vijandig
bn. en bw. (-er, -st), vijandschap tonend jegens: vijandig gestemd; zelfst.: er klonk iets vijandigs in zijn stem; vijandig tegenover iets staan.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
VIJANDIG
VIJANDIG - bn. bw. (-er, -st), haatdragend, met vijandschap bezield: iem. vijandig (gezind) zijn. VIJANDIGHEID, v. (...heden).
Gerelateerde zoekopdrachten