Wat is de betekenis van Vesting?

vesting - Zelfstandignaamwoord 1. een militair versterkte stad. ♢ Een vesting moest een stad beschermen tegen vijanden. Woordherkomst Naamwoord van handeling van het verouderde werkwoord vesten (vastmaken,verstevigen) met het achtervoegsel -ing

Vesting - afkorting van vestingartillerie. Ook: de vest.

vesting - zelfstandig naamwoord uitspraak: ves-ting 1. plaats waaromheen wallen zijn aangebracht voor de verdediging ♢ Naarden is een oude vesting Zelfstandig naamwoord: ves-ting de vesting ...

Een vesting is een versterkte nederzetting en bedoelt om een stad, een kasteel of een land te verdedigen tegen vijandelijke invallen.

Zie ‘Burcht’.

vesting - Grote, permanente, zwaarversterkte militaire verdedigingsposities, soms met een stad erbij. Groter en sterker dan 'vestingwerken'.

oorspronkelijk versterkte Romeinse troepenlegerplaats, b.v. de Saalburg in de Taunus; in de Middeleeuwen versterkte stad of kasteel. Nederland kent verscheidene oude vestingsteden, o.a. Naarden, Coevorden.

vesting - vrouwelijk geslachtsdeel. De Vesting daar men niet als blootshoofd binnen komt, 336 Onderscheidene Drink-Conditiën 3 [± 1830].

(de), syn. van de Vestiging( ): z.a. De volgende dag, bij het ontbijt van koude cassave en knapperige haring ( ) aan een van de volle scheepstafels, werd mij het een en andere duidelijk gemaakt: voor de eerste zes dagen zou ik worden achtergelaten bij een goede kennis in de Vesting (Roemer 1982: 75). -Etym.: Vervorming van Vestiging( ).