Wat is de betekenis van verwittigen?

verwittigen - Werkwoord 1. (ov) ~ van iemand ergens van op de hoogte brengen ♢ Hij werd ervan verwittigd dat er een probleem was met het computersysteem. Woordherkomst afgeleid van wittig met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en

verwittigen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-wit-ti-gen 1. op de hoogte brengen ♢ we werden verwittigd dat de auto klaar was Regelmatig werkwoord: ver-wit-ti-gen ik verwittig jij/u...

waarschuwen, inlichten De bewoners merkten zelf de rook op en verwittigden de brandweer. (De Standaard) In Algemeen Nederlands betekent 'verwittigen': 'op de hoogte brengen'. Gewoonlijk wordt het gebruikt met 'van iets'. Een voorbeeld: 'Ik zal je verwittigen van de rekenfouten die ik vind.'...

’n Verwittigd man is er twee waard (een gewaarschuwd man telt voor twee).

(verwittigde, verwittigd) waarschuwen, op de hoogte brengen, inlichten, een seintje geven. Het ging echter om een oefening, maar het bedrijf was vergeten de brandweer hiervan te verwittigen. - LN, 27-11-2002.

in kennis stellen

(Iem.) waarschuwen, bep. met de gedachte aan het gevaar of nadeel dat men zou kunnen ondervinden; - ook in ’t alg.: (iem.) op de hoogte stellen, inlichten, informeren, berichten, een seintje geven. Vergeet nooit die man heel minzaam te groeten, heb ik mijn vrouw verwittigd, BOON 1972, 137. Ze (zag) door het matglas van de scheidingsdeur iema...

v., tynge dwaen, to witten dwaen.

(verwittigde, heeft verwittigd), doen weten, onderrichten van : iern. van iets verwittigen ; — in -Z.-Nederl. ook zonder voorzetselbep.: iern. verwittigen, kennis geven, waarschuwen.