Wat is de betekenis van VERWILDERD?

verwilderd - Werkwoord 1. voltooid deelwoord van verwilderen

verwilderd - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-wil-derd 1. als in de vrije natuur ♢ de tuin van oma is inmiddels helemaal verwilderd 2. in het wild opgegroeid ♢ de verwilderde kat blies agres...

bn. bw., 1. wild, onverzorgd, onordelijk. Ga een hemd ( ) dragen ( ). Je ziet er verwilderd uit (van Mulier1972:43). 2. losgeslagen, zedeloos. Roy sloeg linksaf. Hij wandelde nog wat door de buurt, kwam op een gegeven moment langs bij ‘het kamp voor verwilderde meiden’, langs het grote buro van Openbare gezondheidszorg (Cairo 1977: 27)....

...

bn. bw. (-er, -st), 1. weder wild, woest geworden: een verwilderde tuin, hond-; dit als sierplant gekweekte gewas komt verwilderd ook in de natuur voor; 2. in het wild opgegroeid, tuchteloos: verwilderde kinderen; 3. geheel uit zijn fatsoen of van streek gebracht: er verwilderd uit zien ; met verwilderde haren : verwil...

bn., bw. (woest, wild geworden; ruw): een verwilderde kampoenghond; verwilderd struikgewas, d. i. ineengegroeide ranken; deze kinderen zijn geheel verwilderd, kennen geen tucht; een verwilderde blik, wild; verwilderd kijken.

VERWILDERD - bn. (-er, -st), wild, woest geworden (van land enz.): een verwilderde tuin; —, bn. bw. (lig.) woest, losbandig : verwilderde kinderen; er verwilderd uitzien; met verwilderde haren. VERWILDERDHEID, v.