Wat is de betekenis van vervloeken?

vervloeken - Werkwoord 1. (ov) een vloek over iemand of iets uitspreken ♢ Job vervloekte de dag dat hij geboren was. Woordherkomst afgeleid van vloeken met het voorvoegsel ver-

vervloeken - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-vloe-ken 1. ergens een vloek over uitspreken ♢ André vervloekte zijn lastige zus Regelmatig werkwoord: ver-vloe-ken ik vervloek jij/u ver...

v., forflokke; iem. —, immen (for)flokke.

...

(vervloekte, heeft vervloekt), 1. een vloek uitspreken over, verdoemen: iem. vervloeken; hij vervloekte het ogenblik waarin hij dit besluit genomen had; zegent ze, die u vervloeken (Matth. 5 : 44); zich vervloeken, zich verwensen, razen en tieren tegen zichzelf; 2. met een eed verwerpen, afzweren : de drank, het spel...

is het omgekeerde van zegenen en betekent de macht van het woord aanwenden tot schade van een ander. In primitieve religies denkt men zich het vervloeken als een effectieve handeling met concreet resultaat.

is het omgekeerde van zegenen en betekent de macht van het woord aanwenden tot schade van een ander. Het behoeft dus niet in de naam van een god of demon te geschieden (al kan dit het geval zijn), de macht, die in het heilige woord is gelegen, is voldoende om de gevloekte te treffen. In primitieve religies denkt men zich het vervloeken als een effe...

vervloekte, h. vervloekt (een of de vloek uitspreken over; sterker dan verwensen): hij vervloekte hen.

(vw'vloekw) (vervloekte, heeft vervloekt) 1. vloeken op, de vloek uitspreken over : hij vervloekte ons allen. 2. verfoeien. 3. de banvloek uitspreken over. 4. Gemz. beslist weigeren : hij vervloekt het te komen, vervloeking v. (-en) het vervloeken, verwensing : ovenlijke -; kerkelijke - of banvloek.