Wat is de betekenis van vervelen?

vervelen - Werkwoord 1. (ov) saai zijn, en gevoelens van onlust bij iemand oproepen 2. (inerg) klieren 3. (refl) zich ~: niet weten wat te doen Woordherkomst Afgeleid van veel met het voorvoegsel ver- met het achtervoegsel -en Uitdrukkingen en gezegden ♦ (in België) verveeld zitten met iet...

vervelen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-ve-len 1. je naar voelen omdat je niets leuks te doen hebt ♢ mijn broer verveelt zich altijd in de vakantie 2. hem niet boeien ♢ dat boek verveelt...

zie oma.

zie verlangen

v., forfele, fortr(i)ette.

...

verveelde, h. verveeld (te veel worden, tot last zijn [door eentonigheid, langwijligheid]): ik zit je maar te vervelen; die eentonigheid verveelde mij, kwelde mij; het zal (je) gauw vervelen; als zn. tot vervelens toe; refl. zich ergens erg vervelen.

(vdr've:lgn) (verveelde, heeft verveeld) [te veel worden] 1. tot last zijn, kwelling veroorzaken : hij zit mij maar te -. 2. z i c h -, door gebrek aan bezigheid onaangenaam gestemd zijn. Tgst. zich vermaken.

(verveelde, heeft verveeld), 1. tot last zijn, kwelling veroorzaken: dat zal je gauw vervelen, je zult het snel niet aardig meer vinden; 2. zich niet weten wat te doen en daardoor humeurig zijn: kinderen verelen zich dikwijls; 3. zelfst. in: tot vervelens toe.