Wat is de betekenis van VERVAARLIJK?

vervaarlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. schrikwekkend, angstaanjagend ♢ De draak was een vervaarlijk monster dat zelfs de dapperste ridders op de vlucht joeg. Woordherkomst van het Middelnederlandse woord vervaerlijc; op te vatten als afgeleid van vervaren (werkwoord) met het achtervo...

vervaarlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-vaar-lijk 1. er zo uitzien dat anderen er erg bang voor worden ♢ het zwijn had een paar vervaarlijke slagtanden Bijvoeglijk naamwoord: ver-vaar-lijk ... is vervaarli...

adj. & adv., forfaerlik, bjuster, yslik, ysbaerlik, grym.

bn. bw. (-er, -st), angstwekkend, schrikbarend, geducht: een vervaarlijk geschreeuw, onweer ; op geduchte wijze : vervaarlijk te keer gaan.

bn., bw. (angst aanjagend): een vervaarlijk bombardement, schrikbarend; vervaarlijk schreeuwen, ontzettend.

(vgr’va:rUk) bn. en bw. (-er, -st) angstwekkend, geducht, schrikbarend : een geluid; schreeuwen, vervaarlijkheid v. vervagen (vgr'va.-ggn) (vervaagde, vervaagd) 1. (heeft) vaag, vager, onduidelijk(er) doen worden : kleuren -; de toekomst zal die herinneringen -. 2. (is) vaag, vager, onduidelijker worden : kleuren, herinneringen kunnen -....

bn. en bw. (-er, -st), 1. angstwekkend, schrikbarend, geducht: een vervaarlijk geschreeuw; 2. op geduchte wijze: vervaarlijk tekeergaan.

VERVAARLIJK - bn. bw. (-er, -st), angstwekkend, schrikbarend, geducht: een vervaarlijk geschreeuw, onweer; — op geduchte wijze : vervaarlijk te keer gaan. VERVAARLIJKHEID, v.

Vervaarlijk, bn. en bijw. (-er, -st), angstwekkend, schrikbarend, geducht, op geduchte wijze. *-HEID, v. gmv. hetgeen angst of schrik verwekt.