Wat is de betekenis van versterf?

versterf - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van versterven ♢ Ik versterf 2. gebiedende wijs van versterven ♢ versterf! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van versterven ♢ versterf j...

dood; (uit)sterf.

s.n., forstjer (it).

o., 1. het afsterven van een gedeelte van het levende lichaam; droog versterf, waarbij het deel zwart opdroogt; 2. overgang (van goed) door sterven (van de bezitter); (rechtst.) bij versterf (door wettelijk erfrecht) overgaan op... : erfgenaam bij versterf, wettelijk erfgenaam ab intestato (tegenover testamentair erf...

o. (1 het afsterven; 2 de nalatenschap): 1. bij versterf v. d. oom; 2. hij vroeg zijns vaders versterf, deel der nalatenschap.

Afsterving van een lichaamsdeel door slechten bloedsomloop, (verwonding van slagaderen, besmetting, suikerziekte of zwakke hartswerking). Droog versterf zegt men, wanneer het afgestorven deel zwart opdroogt.

(vər’sterf) o. I. [< versterven A I 1] 1. Algm. het afsterven, dood : bij van zijn oom; dat gaat bij over op... 2. Inz. het afsterven van een gedeelte van het levend lichaam : het van een been II. [< versterven A II] deel der nalatenschap van ouders aan kinderen : hij vroeg zijns vaders -. Syn. → boedel.

zie Gangreen.

Versterf - Onder erfopvolging bij v. (Lat. ab intestato) verstaat men de erfopvolging, wanneer er geen uiterste wil is gemaakt. Zij is geregeld in artt. 877—920 B. W. Zie ERFOPVOLGING.