Wat is de betekenis van verstand?

verstand - Zelfstandignaamwoord 1. kennis, weten ♢ Ik heb geen verstand van brommers. 2. denkkracht, denkvermogen (met betrekking tot het brein) ♢ Hij kon daar met zijn verstand niet bij. Antoniemen onverstand

verstand - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-stand 1. vermogen om te denken en te begrijpen ♢ dat meisje heeft een goed verstand 1. gebruik je verstand! [denk na] ...

het vermogen om volgens bepaalde logische regels conclusies te trekken uit geverifieerde en bevestigde gegevens. → Intellect, Intelligentie.

begrip, deursig, insig.

(Lat.: intellectus) is het vermogen van de mens om de zijnden te verstaan d.w.z. naar hun wezen te begrijpen. Daarnaast zoeken wij echter ook te verklaren waarom de zijnden zijn wat zij zijn: de grond van zijn en wezen der zijnden: hun bewerkende oorzaak, hun doeloorzaak, hun beeldoorzaak. Het menselijke verstand heeft geen intuïtie van het we...

s.n., forstan (it), bigryp (it); hij heeft een goed —, der sit wol hwat by (him), yn (him); weinig — hebben net heech timmerje, fleane; iem. met weinig —, in gebou sûnder fordjipping; een helder — hebben, in goed oardiel in kleare kop hawwe; goed bij zijn...

verstand, oordeel; geest, mening, begrip; nicht ganz bei Verstand sein, niet goed bij zijn verstand zijn; in diesem Verstande, in deze zin, in dit opzicht, met dien verstande; ohne Verstand, (ook) buiten bewustzijn; zu Verstande kommen, tot de jaren des onderscheids komen.

...

1.o., vermogen om te verstaan, denkvermogen, bevatting: hebben dieren verstand? iem. met een goed, een alledaags verstand ; — gezond verstand, zie Gezond ; dat gaat mijn verstand te boven, daar staat mijn verstand bij stil, dat snap ik niet; — hij heeft een klinkend verstand, (ook) hij draagt zijn verstandin zijn zak, omdat hij rijk is,...