Wat is de betekenis van verschrikking?

verschrikking - Zelfstandignaamwoord 1. iets heel vervelends waarvan je schrikt ♢ Een slechte wifi-verbinding is een van de verschrikkingen van het moderne leven. Woordherkomst afleiding van Naamwoord van handeling verschrikken met het achtervoegsel -ing Synoniemen gruwel, pl...

verschrikking - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-schrik-king 1. grote ramp of kwelling ♢ dat kind is echt een verschrikking 2. het ergens van schrikken ♢ overal heerste verschrikking na die...

s., forskrikking, skrik.

v. (-en), 1. het verschrikken: Gods verschrikking was over die steden (Gen. 35 :4); 2. het verschrikt-zijn, ontzetting: verschrikking heerste in Zutphens muur (Staring): 3. (mv.) ellende, afschuwelijkheden : de verschrikkingen van de oorlog.

v. verschrikkingen (het verschrikken; iets, dat verschrikkelijk is, horreur): de verschrikkingen van de wereldoorlog.

v. (-en) 1. Eig. het verschrikken, schrik, ontsteltenis. 2. Metn. wat verschrikkelijk is: de -en van de oorlog.

v. (-en), 1. het verschrikken; 2. ontzetting; 3. (mv.) ellende, afschuwelijkheden: de verschrikkingen van de oorlog.