Wat is de betekenis van verschansing?

verschansing - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-schan-sing 1. hindernis of opstelling met een verdedigende taak ♢ vanuit die verschansing werd er op de soldaten geschoten Zelfstandig naamwoord: ver-schan-sing de...

Verschansing - tot ca. 80 1oo cm hoogte boven dek doorlopende huid, ter bescherming van de opvarenden. De verschansing is dicht in tegenstelling tot een → reling die open is.

s., forskânzing, skâns, bûte(n)wurk (it).

v. (-en), 1. het verschansen ; 2. sterkte, bewalling, bolwerk ; 3. opstaande wand of hekwerk ter begrenzing van het dek van een schip.

boord rond het opperdek van schepen, bestaande uit enkel huid, plaat of hekwerk. Bij oorlogsschepen gemakkelijk wegneembare ijzeren stutten met ogen, waardoor een lichte staaldraadtros loopt.

v. verschansingen (het verschansen, mil. schans, opgeworpen versterking, reling, hekwerk om een zeeschip).

v. (-en) I. [< verschansen 1] 1. Eig. het verschansen. 2. Metn. bewalling, sterkte, bolwerk. II. [< verschansen 2] hekwerk om een schip.

Verschansing - lichtere voortzetting der scheepshuid boven het bovendek, tot bescherming der bemanning. De v. wordt gesteund door verschansingstutten op dek, op afstanden van ± 1,80 M. en aan den bovenkant verstijfd door hoekijzer, verschansingprofiel of houten lijst.

v. (-en), 1. het verschansen; 2. sterkte, bewalling, bolwerk; 3. reling van een schip.