Wat is de betekenis van versagen?

versagen - Werkwoord 1. ergatief, (inerg) de moed opgeven ♢ Dit impliceert dat een collectieve verantwoordelijkheid versaagd is in de afgelopen decennia. ♢ Er wordt niet versaagd in de rustperiode. Woordherkomst van het Duits (met het voorvoegsel...

bang worden

v., de moed forlieze, de moedfearren hingje litte, binaud wurde.

weigeren (ook van geweer); falen; in de steek laten, tegenvallen, ’t afleggen; niet functionneren, defect zijn; ontzeggen, afslaan; mislukken, onbekwaam blijken, niet a. d. verwachting beantwoorden; die Slimme versagte ihm, zijn stem stokte; das Pferd versagte absolut, het paard liet absoluut in de steek, viel bar tegen; ich kann mir das Verg...

(versaagde, heeft en is versaagd), 1. de moed verliezen of moedeloos worden, bang worden: in de grootste gevaren versaagde hij niet; tegenspoed doet iem. gauw versagen ; in het ongeluk moet men niet versagen; 2. (vero.) vrees aanjagen: 't Hoen versaagde nooit; wel versaagde hij de Spanjaarden.

versaagde, h. (1), i. (2) versaagd (1 bevreesd maken, vero.; 2 bevreesd, bang worden): 1. zij versagen den vijand; 2. in tegenspoed niet versagen, de moed verliezen.

(versaagde, versaagd) I. (heeft) 1. Veroud. bevreesd, bang maken. 2. de moed verliezen: in tegenspoed moet men niet -. II. (is) bevreesd, bang worden.

(versaagde, heeft en is versaagd), 1. de moed verliezen of moedeloos worden, bang worden; 2. af laten weten.

Mnl. ook saghen, van ’t Hgd. zagen = vreezen. Men leidt dit af van den Idg. wt. ag= bang zijn; vgl.’t Gr. agos — angst. Het woord zou in het Got. at-agan geluid hebben, waarin at aan ons toe, tegen beantwoordt; het woord sagen w. d. z.: vrees tegen iets hebben en versagen: te veel vrees hebben; vertwijfelen.