verrot
1) (1935) (inf.) gebruikt ter versterking: in hoge mate, erg. • ‘Ik ben je verrot dankbaar,’ zegt Pierre ineens… (Jef Last: Een huis zonder vensters. 1935) • Die jongens die 't zo verrot goed wisten als 't over poëzie ging. (Bibeb: Bibeb & VIP'S. 1965) • .... want me moeder is zo ziek. Verrot ziek, hoor....