Wat is de betekenis van verrekt?

(19e eeuw) (inf.) ellendig, vervloekt. Ook gebruikt ter versterking: in hoge mate, erg. • verrekte, voor: vervloekte; verrekte kold, enz.; verrekte kerel, ”n verrekte boudel, zooveel als: beroerde kerel, beroerde boel, enz. Van ”t schimpwoord: verrek. (H. Molema: Woordenboek der Groningsche volkstaal, in de 19de eeuw. 1895) •...

verrekt - Werkwoord 1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verrekken ♢ Jij verrekt 2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verrekken ♢ Hij verrekt 3. verouderde gebiedende wijs meervoud van verrekken ♢ verrekt!...

verrekt - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord uitspraak: ver-rekt 1. heel vervelend ♢ ik kan die verrekte sommen niet maken 1. heel erg ♢ het is verrekte koud hier![/t Bijvoeglijk naamwoord...

I. bn., 1. uit het verband gerekt; 2.verwenst, ellendig : die verrekte sommen! II. tw., uitroep van verwondering of ergernis ; ook verrek (met geassimileerde t).

bn. en bw., 1. vervloekt, ellendig: die verrekte sommen; 2. heel erg: het is verrektkoud; dat is verrektduur.