Wat is de betekenis van verraad?

...

verraad - Zelfstandignaamwoord 1. het schenden van trouw ♢ Verrader! Jij zult boeten voor je verraad! verraad - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van verraden ♢ Ik verraad 2. gebiedende wijs van verraden ...

verraad - zelfstandig naamwoord uitspraak: ver-raad 1. niet trouw zijn of uitleveren aan de vijand ♢ hij pleegde verraad toen hij zijn buurman aangaf Zelfstandig naamwoord: ver-raad het verraad

sameswering.

s.n., forrie(d) (it).

...

o., het verraden, trouweloosheid, schennis van verschuldigde trouw, inz. door het in handen spelen van personen, plaatsen of goederen aan de vijand of de tegenpartij : verraad plegen ; de vesting viel door verraad in hun handen ; het verraad wreken ; — het verraad loont zijn meester, de verrader krijgt (vroeg of la...

(mil. recht). De militair die in tijd van oorlog opzettelijk de vijand hulp verleent of de staat tegenover de vijand benadeelt kan, als schuldig aan militair verraad, worden gestraft met de dood, levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste twintig jaren, evenals de militair, die in tijd van oorlog tot het plegen van militair ve...

o. (trouweloze handeling; schennis van trouw): hoog verraad, samenzwering tegen de kroon, landverraad; verraad plegen (jegens).