Wat is de betekenis van veroveren?

veroveren - Werkwoord 1. (militair) een gebied door een militaire operatie in zijn macht nemen ♢ Op aanklacht van de aanwezigheid van massavernietigingswapens veroverden de Verenigde Staten Irak. Woordherkomst afgeleid van over met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en

veroveren - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-o-ve-ren 1. na een gevecht in bezit nemen ♢ het kasteel werd veroverd door de ridders Regelmatig werkwoord: ver-o-ve-ren ik verover jij/u...

Een stad of een land na een gevecht in bezit nemen.

v., oer-, bimasterje.

...

(veroverde, heeft veroverd), 1. bemachtigen, met geweld vermeesteren : steden, een landstreek veroveren; — oneig.: een goed plaatsje weten te veroveren, te bemachtigen ; 2. (fig.) harten veroveren, ze winnen door liefde, door innemendheid.

veroverde, h. veroverd (overweldigen, door geweld bemachtigen): een land veroveren, een stad veroveren op den vijand; fig. voor zich innemen: iems. hart veroveren, de harten der toehoorders veroveren, winnen.

(veroverde, heeft veroverd) 1. door geweld bemachtigen: een land -. 2. winnen: iemands hart -.

(veroverde, heeft veroverd), 1. bemachtigen, met geweld, in de oorlog vermeesteren: een landstreek veroveren; (ook) een goed plaatsje weten te veroveren, te bemachtigen; 2. (fig.) harten veroveren, ze winnen door innemendheid.