vermoedelijk
vermoedelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. naar men denkt, maar niet zeker weet Woordherkomst Naamwoord van handeling van vermoeden met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-
Wiktionary (2019)
vermoedelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. naar men denkt, maar niet zeker weet Woordherkomst Naamwoord van handeling van vermoeden met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-
Muiswerk Educatief (2017)
vermoedelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ver-moe-de-lijk 1. zoals op grond van bepaalde aanwijzingen gedacht kan worden ♢ hij is de vermoedelijke dader van de moord Bijvoeglijk naamwoord: ver-moe-de-lijk de/he...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw., naar (resp. die) vermoed wordt, zoals men denkt (iets zwakker dan waarschijnlijk),, denkelijk: de trein zal vermoedelijk een half uur te laat ko7?ien ; de vermoedelijke erfgenaam, oorzaak. VERMOEDEN, I. w. (vermoedde, heeft vermoed), 1.gissen, denken, menen: zo iets vermoedde ik niet; men vermoedt, dat hij door het openen van een ve...
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (waarschijnlijk): de vermoedelijke troonopvolger, de vermoedelijke dader, de vermoedelijke oorzaak; hij is vermoedelijk op reis, denkelijk; vermoedelijk wel.
Jozef Verschueren (1930)
bn. en bw. (-er, -st) denkelijk, waarschijnlijk: de -e dader, troonopvolger; de trein zal 10 minuten later aankomen.
J.H. van Dale (1898)
VERMOEDELIJK - bn. bw. waarschijnlijk, denkelijk : de trein zal vermoedelijk een half uur te laat komen; vermoedelijk zal hij vandaag komen; de vermoedelijke erfgenaam.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: