Wat is de betekenis van VERKROPPEN?

verkroppen - Werkwoord 1. (ov) iets onaangenaams zonder verweer verwerken ♢ Wat hij in die tijd allemaal te verkroppen kreeg is moeilijk voorstelbaar. Woordherkomst Afgeleid van kroppen met het voorvoegsel ver-

verkroppen - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-krop-pen 1. aanvaarden ♢ ik kan niet verkroppen dat ze vertrokken is Regelmatig werkwoord: ver-krop-pen ik verkrop jij/u verkropt...

v., (for) kropje, forswolgje, bismoare; dat kan hij moeilijk —, dat leit, sit him dwers yn ’e mage; hij kon het niet —, it sette him op en del.

(verkropte, heeft verkropt), 1. kroppende, met moeite slikken, door de keel duwen ; 2. (fig.) opkroppen, niet uiten, verbijten (leed, beledigingen); — iets niet kunnen verkroppen, het moeten uiten, zijn gemoed lucht moeten geven ; er niet overheen kunnen.

verkropte, h. verkropt (eig. kroppende inslikken): zijn leed, zijn woede, zijn smart verkroppen, opkroppen; ik kan ‘t niet verkroppen, verbergen, mijn gemoed is te vol.

(bouwk.), het tweemaal in een rechten hoek omzetten van kroonlijsten, cordonbanden e.d. bij pilasters en dergelijke muurverzwaringen.

(verkropte, heeft verkropt) 1. kroppend inslikken. 2. verduren, verbijten: ik kan dat niet -.

(verkropte, heeft verkropt), opkroppen, niet uiten, verbijten (leed, beledigingen); iets niet kunnen verkroppen, het moeten uiten; er niet overheen kunnen.

...